این روزا یه سری چیزا داره خیلی سخت می شه، اما باز می خندم !
!دلم جایی رو می خواد که هیچ کسی نباشه، حتی "هیچ کس"...!
آخ که چقدر سکوت هم سخت شده، دلم می خواد فقط تو سکوت شناور باشم...سکوت کنم تا باز آزارت ندم، آزارم ندی...!
!سکوتی پر از صداهای گنگ و نامفهوم !
سهم من از شب
شاید...
همان ستاره ای باشد که همیشه پنهان است...!
همیشه...
همیشه...
و یا به قول قاصدکها :
ستاره ی من همان است که پیدا نیست...!!!!
هیچ کس آن قدر بزرگ نشد
دلم برای خودم می سوزد....
چه قدر بی کسم...